ادلۀ آشکار کنندۀ اشتباهات برخی از نویسندگان
بنام خداوند بخشندۀ مهربان
ستایش خداوند یکتا راست ودرود وسلام بر پیامبر خدا، وبر آل واصحاب او باد، اما بعد:
پس بدرستی آنچه را که روزنامۀ البلاد در شماره صادر شده عدد 1909 وتاريخ 12 / 2 / 1385 هـ بقلم بعضی از نویسندگان زیرعنوان (ازغلو بپرهیزید) نشر کرده بود مطالعه کردم.
اتهام نا موجه
پس نویسنده را یافتم - خدا او را عفو کند - به برادران داو طلب ودست اندر کار دعوت بسوی خدا، وامر به معروف ونهی از منکر سوی ظن نموده است.
وآنها را فریب خورده ها وتندروان وجنگجویان جدید، واوصاف نا بجای دیگری که در سخنانش آمده آنها را توصیف کرده است.
ومن خواستم در این جملات بر اشتباهات مهمی که در مقالۀ او آمده از باب نصیحت برای او وبرای سائر افراد امت وبخاطر دفاع از برادرانی که براءت آنها را از این اتهامها میدانم آگهی دهم، وهمچنان برای تشویق وترغیب این نویسنده ودیگران بر تاکید واطمینان حاصل کردن در گفتار، ولزوم میانه روی در حكم کردن وپرهیز نمودن از سوء ظنی که بر اساس درست نمی باشد.
واین است تفصيل گفتار وآنچه که در مقالۀ نویسنده مذکور از اشتباهات آمده وجا دارد که بر آن آگهی داده شود، وبر قائل آن ایراد گرفته شود پس میگوییم وخداوند یاری رسان است وبر اوست توکل واعتماد وتحول وقدرتی نیست مگر بواسطۀ او.
بیان اینکه شریعت کامل است غلو کننده وخشن وظالم نيست
اما آنچه را که نویسنده در بارۀ ضررهای غلو وتند روی یاد کرده درست است.
وجای شك نیست که شريعت اسلامي كامل است وازغلو در دين هشدار داده، وبه دعوت کردن به راه حق با حكمت وموعظۀ نیکو وگفتگوی بهتر امر نموده است، ولیكن جانب سختگیری را در جای آن آنجا که نرمی وگفتار ملایم ونیک کار گر ومفید واقع نشود فراموش نمی کند، چنانچه خداوند متعال فرمود:
ﯔﮤﰌﰀﭗﮢﯚﯫﮛﮠﭔ ﭓﭔﭩﮊﯹﭬﰚﰤﯡ ﮏﮩﰌﮗﰟﯚﰠ ﭓﭔﭩﱉﭦﰱﱐﯵﭔﯢﮥ ﮢﮥﭓﭔﭩﱉﭺﰰﮉﮟﰌﱐﰠﭙﰚﱍﱌﮤ ﮢﮥﭓﭔﱂﱉﭭﰹﰲﱆ ﰴﮤﭭﮞﯟﱇﮛﰞﭾﱇ ﭤ 
اي پيغمبر جهاد كن با كافران و جهاد كن با منافقان و درشتي كن بر ايشان
وخداوند متعال فرمود:
ﯔﮤﰌﰀﭗﮢﯚﯫﮛﮠﭔ ﭓﭔﭑﯺﭕﰠﱀﱌﮤ ﰵﮥﭓﭲﮤﮊﰴﮡﭓﭘ ﭕﮣﰌﭷﰠﭭﰹﮡﭓﭘ ﭓﭔﭑﯺﭕﰠﱀﱋﯫ ﯔﮤﭭﰹﮡﮂﮤﭣﰵﭾ ﭲﮙﰠﰗﯫ ﭓﭔﭩﱉﭦﰱﱐﯵﭔﯢﰞ ﮢﮥﭩﱉﯜﮥﮖﰚﯚﰰﮢﭓﭘ ﱊﰠﯛﭣﰵﭾﱇ ﱂﰠﭭﱊﰱﮣﮠﮊ ﭤ ﮢﮥﭓﭔﰷﱈﭭﮞﭺﰰﮡﱏﭓﭘ ﭖﮢﮒﯹ ﭓﭔﭑﯺ ﭲﮤﰽﮩ ﭓﭔﭩﱉﭺﰰﭷﯾﭙﰚﱍﱋﯫ ﰙﰝﰜﰛﰘ
اي مسلمانان جنگ كنيد با آنانكه نزديك شمااند از كافران و بايد که كافران بيابند در شما درشتي را و بدانيد که خدا با متقيان است
وخداوند متعال فرمود:
ﭚ ﮢﮥﮧﯰ ﭲﰺﮗﮠﰌﯚﰠﭩﰵﮡﱏﭓﭘ ﭖﮢﮔﱈﭰﯰ ﭓﭔﭩﱉﭦﰖﭷﮤﰌﭭﰚ ﭙﰟﮧﯯ ﭟﰟﭔﭔﭩﯺﭼﰚﰤ ﮔﰠﯢﮭ ﭖﮢﮝﱅﯲﮬﮐﰰ ﭙﰟﮧﯯ ﭓﭔﭑﯺﭕﰠﱀﱌﮤ ﰰﮣﭭﮞﭺﰰﮡﭓﭘ ﭲﰠﮉﱈﮗﰰﭿﱄ ﭘ
و مكابره مكنيد با اهل كتاب الا بخصلتي که وي نيك است مگر با آنانكه ستم كردند از ايشان
آیت.
پس خداوند سبحانه وتعالی سختگیری بر کافران ومنافقان را برای مسلمانان در آنجا که دعوت به حكمت ونرمی مفید وموثر واقع نمیشود توصیه فرموده است.
وآيات واگرچه در رفتار با كفار ومنافقين دال بر آن هستند که شريعت به نرمی کرد در جايی که مفید است امر نموده.
اما اگر نرمی وملایمت فایده نداشت وظالم وكافر ویا فاسق در عمل خود اصرار میورزید وبه موعظه ونصیحت توجهی نکرد، پس در این صورت واجب است که با او تندی وسخت گیری کرد وآنچه را از مجازاتهای شرعی مستحق آست مانند حد وتعزیر وتادیب وتوبيخ بر او اجرا نمود تا در حد خود بایستد وسرزنش شود واز باطل خود بر گردد.
ونباید نویسنده وغیر او نصوص ووقائعی را که از زمان بعثت نبي صلى الله عليه وسلم تا عصر امروز آمده است آن را فراموش کند.
وشاعر در این معنی چقدر زیبا گفته است:
| مصطفى مدت مدیدی
در مکه دعوت داد وقبول نشد |
| وبانرمی سخن گفت ودعوت نمود |
| وزمانیکه با شمشیر برهنه دعوت کرد |
| به او اسلام آوردند وتسلیم شدند ورجوع نمودند |
