(شماره بخش 6; صفحه 66)

 

نصيحت عمومی

سپاس وستایش خداوند پروردگار جهانیان راست ودرود وسلام خداوند بر بنده وپيامبر او پیامبر ما محمد وبر همۀ آل واصحاب او باد.

اما بعد: پس این نصيحتی است آن را برای برادرانم مسلمانانان برای تذکر دادن حق خداوند ودعوت کردن به طاعت او وكار به فرمودۀ اوتعالى: ﮢﮥﯝﮣﭞﮚﰠﯞﱇ ﱊﮣﭚﰟﮒﯹ ﭓﭔﭑﭕﮕﰠﭞﱉﯞﮤﯤﭣ ﭯﮣﮊﱐﮨﰽﰰ ﭓﭔﭩﱉﭺﰰﮣﱈﭲﰠﮊﰠﱍﱋﯫ ﰙﰟﰟﰘ و پند ده هر آئينه پند دادن سود ميدهد مومنان را وفرمودۀ خداوند سبحانه وتعالی: ﮢﮥﭯﮣﰹﮩﭔﮢﮥﮂﰸﮡﭓﭘ ﰴﮤﭯﮞﯣ ﭓﭔﭩﱉﭩﰚﯟﮘﰟ ﮢﮥﭓﭔﭩﭷﯾﭙﱉﮡﮥﯤﭣ ﭘ ﮢﮥﮧﯰ ﭯﮣﰹﮩﭔﮢﮥﮂﰸﮡﭓﭘ ﰴﮤﭯﮞﯣ ﭓﭔﮭﭽﭿﱉﭿﰚ ﮢﮥﭓﭔﭩﱉﰹﰴﯚﱅﮢﮥﰋﮒﰙ ﭤ و با يكديگر مدد كنيد بر نيكوكاري و پرهيزگاري و با يكديگر مدد مکنید بر گناه و ستم وفرمودۀ خداوند سبحانه وتعالی: ﮢﮥﭓﭔﭩﱉﰹﮩﰘﱄﯟﰟ ﰙﰛﰘ ﭙﰟﮒﯹ ﭓﭔﮭﭽﮃﯲﮬﰌﮐﮪ ﭩﮣﭒﰖﯣ ﮪﰵﯴﱅﯟﭱ ﰙﰜﰘ ﭙﰟﮧﯯ ﭓﭔﭑﯺﭕﰠﱀﱌﮤ ﰵﮥﭓﭲﮤﮊﰴﮡﭓﭘ ﮢﮥﰴﮤﭺﰠﭭﰹﮡﭓﭘ ﭓﭔﭩﰒﯳﰌﭭﰟﮣﮩﰌﭽﰠ ﮢﮥﭯﮣﮡﮥﭓﰊﮬﮡﱇﭓﭘ ﭟﰟﭔﭔﭩﱉﮣﮩﭜﮔﰙ ﮢﮥﭯﮣﮡﮥﭓﰊﮬﮡﱇﭓﭘ ﭟﰟﭔﭔﭩﰒﯳﭩﱇﯟﰟ ﰙﰝﰘ قسم به بزمان(1) هر آئينه آدمي در زيان است(2) مگر آنانكه ايمان آوردند و عملهاي شايسته كردند و يك ديگر را وصيّت كردند بدين درست و يك ديگر را وصيت كردند بشكيبائي وفرمودۀ پیامبر (صلی الله علیه وسلم): دین نصیحت است عرض کرده شد: برای چه کسی ای رسول خدا؟ فرمود:برای خدا وبرای کتاب او وبرای رسول او وبرای زمامداران مسلمان وعموم آنها مسلم آنرا روایت کرده است. وبزرگترین چیزی خود وشما را بر آن توصیه می کنم تقواى خداوند سبحانه وتعالی در همۀ احوال است، وآن وصيت خداوند ووصيت بيامبر او (صلى الله عليه وسلم) است، خداوند متعال فرموده است: ﮢﮥﭩﮣﭙﮣﯚﱅ ﮢﮥﰊﯳﯛﱉﮊﮥﭔ ﭓﭔﭑﯺﭕﰠﱀﱌﮤ ﭖﰺﮢﭯﰹﮡﭓﭘ ﭓﭔﭩﱉﭣﰖﭷﮤﰌﭭﮬ ﭲﰠﮐ ﭕﮣﭦﱇﭭﰟﭦﰱﭾﱇ ﮢﮥﭙﰟﯔﯾﭔﭞﰵﭾﱇ ﭖﮢﮒﰙ ﭓﭔﭯﯿﭙﰱﮡﭓﭘ ﭓﭔﭑﯺ ﭤ و هر آئينه حكم فرموديم آنان را که داده شدند كتاب پيش از شما و شما را نيز که بترسيد از خدا وپیامبر (صلى الله عليه وسلم) در خطبه های زیاد خود برای اصحاب خود می فرمودند: وصیت میکنم شما را به تقوای الهی و گوش فرا دادن و اطاعت کردن وحقيقت تقوى انجام دادن واجبات خداوند واجتناب محرمات او است . وهر آئینه خداوند به تقوا امر فرموده، واهل آن را به گشودن وبر طرف کردن گرفتاریها، وآسان کردن کارها وبخشیدن گناهها، وپاداش بزرگ، وروزى دادن از آنجا که گمان نکنند وعده داده است: خداوند متعال فرموده است: ﯔﮤﰌﰀﭗﮢﯔﯦﮗﮩﭔ ﭓﭔﭩﮊﯹﭔﯹﰳ ﭓﭔﭯﯿﭙﰱﮡﭓﭘ ﯢﮥﭟﯾﭦﰱﭾﱇ ﭤ ﭙﰟﮓﯯ ﯨﮩﭩﱉﯤﮤﭑﮣﭗﮣ ﭓﭔﭩﯲﯲﭔﰴﮤﮠﰠ ﯼﮨﰤﱄﰵﰾ ﰴﮤﰱﰠﯛﭿﰣ ﰙﰛﰘ اي مردمان بترسيد از پروردگار خويش هر آئينه زلزله که نزديك قيامت باشد چيزي بزرگ است وخداوند متعال فرمود: ﯔﮤﰌﰀﭗﮢﯚﯫﮛﮠﭔ ﭓﭔﭑﯺﭕﰠﱀﱌﮤ ﰵﮥﭓﭲﮤﮊﰴﮡﭓﭘ ﭓﭔﭯﯿﭙﰱﮡﭓﭘ ﭓﭔﭑﯺ ﮢﮥﭕﰹﮡﭩﰵﮡﭓﭘ ﭕﮣﮡﱇﮧﮊ ﯪﮩﯚﰠﯔﯚﮉﭓ ﰙﰚﰡﰘ ﯔﰴﰒﱄﭭﰟﮨﱅ ﭩﮣﭣﰵﭾﱇ ﭖﮢﰴﱅﭺﮩﰌﭭﮞﭣﰵﭟﱇ ﮢﮥﯔﮤﱄﱉﱐﰠﯞﱇ ﭩﮣﭣﰵﭾﱇ ﯝﰹﮂﰸﮡﭟﮤﭣﰵﭾﱇ ﭣ ﮢﮥﭲﮤﮐ ﯔﰴﰭﰠﰽﰗ ﭓﭔﭑﯺ ﮢﮥﯢﮥﯪﰰﮡﭑﮣﭖﰴﰍ ﱊﮣﭙﮣﯚﱅ ﱊﮣﭔﯨﮩ ﱊﮣﮡﱇﯨﰈﭓ ﰴﮤﰱﰠﯛﭺﰉﭔ ﰙﰛﰡﰘ اي مسلمانان بترسيد از خدا و بگوئيد سخن استوار را(70) تا بصلاح آرد كردارهاي شما را و بيامرزد براي شما گناهان شما را و هر که فرمان برد خداي و رسول او را پس هر آئينه مطلب ياب شد بفيروزي بزرگ وخداوند متعال فرمود: ﮢﮥﭲﮤﮐ ﯔﮤﭷﯾﭜﰙ ﭓﭔﭑﯺ ﯗﮣﮗﱉﰹﮩﭰ ﭑﯺﭖﰴﰍ ﭳﮨﯔﱉﯞﮤﮐﮋﭕ ﰙﰜﰘ ﮢﮥﯔﮤﯞﱇﯨﰴﭕﱉﮝﰸ ﭲﰠﮐﱅ ﮝﮩﯜﱉﮍﰰ ﮧﯰ ﯗﮣﮤﱉﭶﮤﯲﰖﭭﰭ ﭤ ﮢﮥﭲﮤﮐ ﯔﮤﭷﮤﮡﮥﭞﯺﭰﱇ ﰴﮤﭯﮞﯣ ﭓﭔﭑﯼ ﱊﮣﮗﰰﮡﮥ ﮝﮩﯲﱄﭧﰸﮝﰸﰍﱐ ﭤ و هر که بترسد از خدا پديد آرد براي او خلاصگاه(2) و رزق دهدش از آنجا که گمان ندارد و هر که توكل كند بر خدا پس خدا بس است او را خداوند سبحانه فرمود: ﮢﮥﭲﮤﮐ ﯔﮤﭷﯾﭜﰙ ﭓﭔﭑﯺ ﯔﰴﭣﮣﱐﮕﰠﯞﱇ ﰴﮤﮊﱈﮝﰸ ﯪﮩﯜﮘﰞﯼﮤﭔﭯﰠﮝﰠﰏ ﮢﮥﯔﰴﰹﱈﰱﰠﭾﱇ ﭑﮣﭖﰴﰍﱐ ﭖﮢﮏﱅﯞﰈﭓ ﰙﰟﰘ و هر که بترسد از خدا دور كند از وي بدیهای او را و زياده دهد او را مزد

(شماره بخش 6; صفحه 67)

  وخداوند متعال فرمود: ﱊﮣﭔﭔﭯﯹﭙﰱﮡﭓﭘ ﭓﭔﭑﯺ ﭲﮤﭔ ﭓﭔﯪﱄﭶﮤﰭﮣﰹﱈﰻﰵﭼﱈ ﮢﮥﭓﭔﯪﱄﭺﮩﰹﰴﮡﭓﭘ ﮢﮥﭖﮢﰬﰠﯜﰹﰴﮡﭓﭘ ﮢﮥﭖﮢﮂﱐﰠﭙﰱﮡﭓﭘ ﮪﮩﯞﱇﯟﮊﭓ ﮫﮈﮂﱐﰱﯲﰖﭦﰱﭾﱇ ﭣ ﮢﮥﭲﮤﮐ ﯔﰴﮡﭝﮣ ﯺﰵﮨﯴ ﮂﮤﱐﱉﯲﰖﮝﰠﰏ ﱊﮣﭗﰺﮢﭗﭩﮣﰌﰀﰅﰞﭧﮩ ﮔﰹﭾﰴ ﭓﭔﮁﱊﮂﰸﱐﱉﭭﰟﮣﰰﮡﮒﮤ ﰙﰠﰛﰘ پس بترسيد از خدا آن قدر که توانيد و سخن شنويد و فرمانبرداري كنيد و خرج كنيد بهتر باشد براي جان شما و هر که نگاه داشته شد از بخل نفس خود پس آن جماعه ايشانند رستگاران وآيتها در باب امر به تقوى وترغیب بر آن وبيان آنچه که برای اهل آن از خير فراوان وعده داده بسیار ومعلوم است. پس برادران مسلمان واجب بر ما وشما تقواى خداوند سبحانه وتعالى در پنهان وآشکار ودر تنگدستی وفراخی است، وآن با انجام دادن آنچه را که خداوند بر شما واجب گردانیده از نماز وروزه وغیر آن از طاعات، وترک آنچه را که خداوند حرام گردانیده از گناهها ومنكرات، پس هر کس آنچه را که خدا واجب گردانیده انجام داد، وازآنچه که نهی کرده اجتناب نمود ، بخاطر بدست آوردن باداش از نزد خدا وهشدار از عذاب او، پس او از متقين وعده شده به نجات وسعادت در دنيا وآخرت است، وبزرگترین چیزی که بر بنده واجب است اخلاص عبادت برای خداوند یگانه وترک همه انواع شرک است، چنانچه خداوند متعال فرموده است: ﭚ ﮢﮥﭕﮣﰤﮬﰤﭤ ﯢﮥﭟﯦﭧﮩ ﭖﮢﮧﯯ ﭯﮣﰹﱈﭧﰸﯚﰰﮢﱐﭓﭘ ﭙﰟﮧﭸ ﭙﰟﯔﯾﭔﮞﰸ و حكم كرد پروردگار تو که عبادت نكنيد مگر فقط وی. ونیز فرموده است: ﱊﮣﭔﭔﰴﱅﭧﰸﯚﰠ ﭓﭔﭑﯺ ﭳﰹﯔﱉﭭﰟﰒﮄﭔ ﭩﯺﮝﰸ ﭓﭔﭑﭔﮕﰠﱀﱋﯫ ﰙﰜﰘ ﭖﮢﮧﯰ ﭑﯽ ﭓﭔﭑﭔﮕﰠﯔﮐﰰ ﭓﭔﭪﱉﯔﮣﭔﭩﰠﰙﰰ ﭤ پس عبادت کنم خدا را خالص ساخته برای او پرستش را(2) آگاه باش برای خداراست پرستش كردن خالص. وخداوند متعال فرمود: ﮢﮥﭲﮤﭔﭑ ﭖﰺﭴﰚﯡﰳﮢﱐﭓﭘ ﭙﰟﮧﯯ ﭩﰠﯜﮥﰹﱈﭦﰸﯚﰰﮢﭓﭘ ﭓﭔﭑﯺ ﭳﰹﯔﱉﭭﰟﰒﰖﱍﱌﮤ ﭑﮣﭖﰴ ﭓﭔﭑﭔﮕﰠﱀﱌﮤ ﮝﰴﮊﮥﱐﮨﭔﭑﰵﮥ ﮢﮥﯔﰴﭙﰚﯜﭺﰰﮡﭓﭘ ﭓﭔﭩﰒﯳﭭﮞﮡﭤﮟﮞ ﮢﮥﯔﰴﮣﱈﭯﰹﮡﭓﭘ ﭓﭔﭩﯤﯹﭞﮨﮡﭤﮟﮞ ﭤ و فرموده نشد ايشان را مگر آنكه عبادت كنند خداي را خالص ساخته براي او پرستش را متدين بدين ابراهيم شده و بر پا دارند نماز را و بدهند زكوة را واین معناى لا إله إلا الله است. ومعنای آن به اجماع اهل علم معبود بر حقی جز خداوند وجود ندارد، طوریکه خداوند در سورۀ حج فرموده: ﯝﮣﰋﭩﰠﮱﯫ ﭟﰟﭗﮢﮓﯱ ﭓﭔﭑﯺ ﮔﰹﮡﮥ ﭓﭔﭩﱉﮣﮩﭜﯢ ﮢﮥﭖﮢﮓﯯ ﭲﮤﭔ ﯔﮤﯚﱅﰴﰴﮡﮓﯫ ﭲﰠﮐ ﯛﰰﮢﮂﰠﮝﰠﰏ ﮔﰹﮡﮥ ﭓﭔﭩﱉﭦﮤﰌﰭﰠﭰﰴ اين نصرت به سبب آنست که خدا همانا او ثابت و آنچه مي خوانند كافران بجز وي همانااو باطل است پس کسی که برای غير خدا نماز خواند ویا برای غیر خدا را روزه گر فت یا برای غیر خدا سجده کرد یا غیر خدا را خواند ودعا کرد مانند مردگان ودرختان وسنگها ومانند آن را به تحقیق که به خدا شرک آورده وگفتن لا إله إلا الله را باطل کرده است همچنین کسی که برای غیر خدا ذبح کرد مانند کسانیکه برای اولياء وجن بخاطر تقرب به آنها یا ترس از شر آنها ذبح میکند، پس همۀ اینها شرک هستند که خداوند آن را حرام گردانیده واهل آن را به دوزخ وعده داده است، چنانچه خداوند متعال فرمود: ﭕﰹﭰﱇ ﭙﰟﮒﯹ ﰊﮬﮨﯰﭱﰟﯣ ﮢﮥﮃﰹﯲﰮﭥﰖﯣ ﮢﮥﭳﮨﮤﱉﯜﮥﭔﯤﮩ ﮢﮥﭲﮤﭺﮩﭔﭱﰟﯗ ﭑﯽ ﯢﮥﭮﮒﰚ ﭓﭔﭩﱉﰹﮩﰌﭮﮣﭸﰠﱍﱌﮤ ﰙﰜﰠﰛﰘ ﮧﯰ ﰁﯰﯟﰟﯔﭧﮩ ﭩﮣﮝﰸﰍ ﭘ بگو هر آئينه نماز من و حج من و قرباني من و زندگاني من و موت من همه براي خدا است که پروردگار جهانیان است(162) هيچ شريك نيست او را نسک همان ذبح کردن است، خداوند متعال فرموده است: ﱊﮣﰒﮬﭰﮕﰙ ﭩﰠﯞﮤﭟﮞﰟﭧﮩ ﮢﮥﭓﭔﮅﱊﮤﮠﯞﱇ ﰙﰜﰘ پس نمازگذار براي پروردگار خود و شتر را نحر كن وخداوند متعال فرموده است: ﭙﰟﮒﯹ ﭓﭔﭑﯺ ﮧﯰ ﯔﮤﱄﱉﱐﰠﯞﰴ ﭖﮢﮒ ﯕﰸﰄﱅﯟﮥﭨﮨ ﭟﰟﮝﰠﰏ ﮢﮥﯔﮤﱄﱉﱐﰠﯞﰴ ﭲﮤﭔ ﯛﰰﮢﮒﮤ ﯝﮣﰋﭩﰠﭧﮩ ﭩﰠﭺﮩﮐ ﯕﮟﰂﮤﭔﭑﰵﰳ ﭤ هر آئينه خدا نميآمرزد که او را شريك مقرر كرده شود و ميآمرزد غير شرک را برای کسیکه بخواهد. وخداوند متعال فرموده است: ﭙﰟﮂﰀﮝﰸﰍ ﭲﮤﮐ ﯕﰸﰄﱅﯟﰟﭨﱆ ﭟﰟﭔﭔﭑﯼ ﱊﮣﭙﮣﯚﱅ ﮝﮩﯞﯸﮀﮤ ﭓﭔﭑﯻ ﰴﮤﭭﮞﯜﱉﮝﰠ ﭓﭔﭩﱉﮖﮩﮉﯹﮠﮣ ﮢﮥﭲﮤﭗﱊﮢﮥﭡﮝﰸ ﭓﭔﭩﮉﯹﭔﯢﰳ ﭘ ﮢﮥﭲﮤﭔ ﭩﰠﭭﰱﯺﰌﭭﰟﭺﰠﱍﱋﯫ ﭲﰠﮐﱅ ﭖﮢﮂﰒﮬﭔﯢﭩ ﰙﰜﰡﰘ هر آئينه كسيكه بخدا شریک مقرر ميكند حرام كرده است خدا بهشت را بر وي و جاي او دوزخ است و نيست ستمكاران را هيچ ياري دهنده.

(شماره بخش 6; صفحه 68)

  وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرموده اند: کسی كه باخداوند ملاقات کند در حاليكه چیزی را به شریک نیاورده داخل بهشت میشود،وکسیکه باشرک با او ملاقی شودداخل آتش میشود وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: کسیکه وفات نمود درحالیکه به خداوند شریک می آورد داخل دوزخ می شود وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرموده اند: خدا لعنت کرده کسی را که بنام غیر خدا ذبح کند. وازشرک كوجك رياء است، وسوگند خوردن بغیر خدا، مانند سوگند خوردن به کعبه وسوگند یاد کردن به پيامبر (صلى الله عليه وسلم) سوگند خوردن به امانت وغير آن از مخلوقات بنا به فرمودۀ پیامبر (صلی الله علیه وسلم): آنچه من ازآن برشما سختتر می ترسم شرک اصغر است گفتند:ای رسول خدا آ چه است؟ فرمودند:ریا وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمود: کسی اګر سوګند میخورد باید بنام خدا سوګند یاد کند و یا اینکه خاموشی اختیار کند. متفق عليه. وپیامبر خدا (علیه الصلاة والسلام) فرمودند: کسیکه بنام غیر خدا سوکند یاد کند کافرشده ویاشرک آورده است. ابو داود وترمذی آنرا روایت کرد، وحدیث ابن عمر (رضي الله عنهما) به اسناد صحيح، وامام احمد روایت کرد، از عمر بن خطاب (رضی الله عنه) روایت کرد از پیامبر (صلی الله علیه وسلم) که او فرمود: کسیکه به چیزی غیرازخداوند قسم بخورد شرک کرده است پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمود: هرکه به امانت سوگند یادکندازمانیست وحديثها در نهي از سوگند خوردن بغير خدا وهشدار از آن بسیار است پس واجب بر همۀ مسلمانان پرهیز از آن وبر حذر نمودن از آن است، وسوگند خاص به خداوند یاد کرده شود به همراه دقت در راستی در آن سوگند خوردن تعظیم کردن به چیزی است که به آن سوگند یاد میشود، وخداوند سبحانه اوست که مستحق هر تعظيم وإجلال است، واز انواع شرک كوچك گفتن: آنچه خدا خواست وتو خواستی ای فلانی، اگر خدا نبود وتو نبودی ) و(اگر خدا نبود وفلانی واینها همه شرک كوچك هستند، به فرمودۀ پیامبر (صلی الله علیه وسلم): نگویید آنچه خدا خواست وفلان خواست ولیکن بگویید آنچه خدا خواست پس ازآن فلان خواست وابن عباس گفت: در گفتن مرد به همراه خود: آنچه خدا خواست وتو خواستی) و(اگر خدا نبود وفلان نبود اینها همه شرک به خدا اند، مردی برای پیامبر صلی الله علیه وسلم گفت: آنچه خدا خواست وتوخواستی، فرمودند:آیا مرا همتاى خداقرار دادی؟ آنچه تنها عدا بخواهد پس بر هر مسلمان واجب است در دین خود تفقه حاصل کند، واز هر نوع شرکی پرهیز کند، کم باشد یا زیاد، كوچك وبزرگ آن. واینکه تفقه حاصل کند در دين وآنچه که برایش مشکل میباشد بپرسد، بنا به فرمودۀ خداوند متعال: ﱊﮣﯲﱄﯼﮤﭭﰹﮡﱏﭓﭘ ﭖﮢﮔﱈﭰﯰ ﭓﭔﭑﭕﮕﰠﭞﱉﯞﰝ ﭙﰟﮒ ﭞﰵﮉﭷﰸﭿﱄ ﮧﯰ ﭯﮣﰹﱈﭮﮣﭸﰸﮡﮒﮤ ﰙﰝﰞﰘ پس سؤال كنيد از اهل ذكر اگر نميدانيد

(شماره بخش 6; صفحه 69)

  وخداوند متعال فرمودند: ﮢﮥﭓﭔﭯﯹﭙﰱﮡﭓﭘ ﭓﭔﭑﯺ ﭘ ﮢﮥﯔﰴﰹﮩﭭﮛﰠﭺﰰﭦﰱﭾﰴ ﭓﭔﭑﯻ ﭣ ﮢﮥﭓﭔﭑﯻ ﭟﰟﭦﰱﭰﮕﰙ ﯼﮨﰤﱄﰵﭮ ﰷﮤﭭﰟﯛﭿﰣ ﰙﰜﰢﰜﰘ و بترسيد از خدا و ميآموزد شما را خدا و خدا بهر چيز داناست وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: کسی که خدا براى او خیر بخواهد ، اورا دانشمند میگرداند در دین وازمنكرات شركي نیز جادو وکهانت وفال بد گرفتن وآویزان کردن تعویذ است برابر است که از قرآن باشد یا غير آن، ورقیه های که در آن شرک است ومعنای آن دانسته نمیشود، ودر حديث از پيامبر (صلى الله عليه وسلم) ثابت که ایشان فرمودند: از هفت چیزهای مهلک اجتناب کنید عرض کردند: ای رسول خدا آنها کدام؟ اند فرمود: شرک اوردن به خدا وجادو کردن وکشتن نفس که خداوند آن را حرام گردانیده مگر به حق وخوردن مال یتیم وروگردانیدن در اثنای حمله بر کفار وتهمت بستن بر زنان پاکدامن با ایمان وبیخبر ونسائي روایت کرده است از ابو هريره (رضی الله عنه) گفت: رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: کسیکه گره می زند ودرآن می دمد بتحقیق که جادو کرده، وکسیکه جادو کند بتحقیق که بخداوند شریک آورده است،و کسیکه چیزی را آویزان کند به آن برگردانده میشود و از جانب خداوند برایش کمک نیست وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: ازمانیست آنکه فال بدبگیرد ویا برای او فال بد گرفته شودویا پیشگویی کند ویا برای او پیشگویی شود ویا جادو کند ویا برای او جادوکرده شود،پس هرکس که نزد کاهن آم واورا درآنچه که گفت باورکردپس هرآیینه برآنچه که برمحمد نازل شده کافر گردیده است (صلی الله علیه وسلم) ومسلم در صحيح خود روايت كرده از پیامبر (صلی الله علیه وسلم) که فرمودند: هرکس که نزدمنجم آمد ودربارۀ چیزی ازاو سوال کرد نمازاو چهل شب قبول نمیشود وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: تعویذ دادن مده چشم زخم شرک است. وپیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: تعویذ نوشتن ګناهی ندارد اګر درآن شرک نباشد. مسلم آنرا روایت کرده است. تعویذ وفسونی که معنای دانسته نمیشود واجب است که آن را ترک واز آن نهی کرد تا مبادا در آن شرک باشد، وامام أحمد (رحمه الله) روايت كرد از عقبه بن عامر که پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: کسیکه مهره چشم رسیدن را آویزان کند خدا مقصد و آرزوی اورا بر آورده نمیکند، وکسیکه ګوش ماهی را آویزان کند خدا اورا آرام وحفظ نمکنید. ودر روایت دیگری از او: وکسیکه تعویذی را آویزان می کندپس هرآیینه شرک آورده است وگفت ابن مسعود (رضی الله عنه): پيامبر خدا (صلی الله علیه وسلم) فرمودند فال بد گرفتن شرک است فال بد گرفتن شرک است ودر مسند از عبد الله بن عمرو بن عاص (رضی الله عنهما) گفت: پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: کسی که بدفالی او را از حاجتش بازداشت پس هرآیینه که شرک آورده است، عرض کردند:ای رسول خدا کفارۀ آن چیست؟ فرمود:اینکه بگوید: پروردگارا خیری جز خیر تو نیست وپرنده ها ملک تو اند وخدای غیر از تو وجود ندارد

(شماره بخش 6; صفحه 70)

  وحديثها در هشدار از كهانت وجادو وفال بد گرفتن وهشدار دادن از سؤال کردن كاهنان وجادوگران وتصديق کردن آنها بسیار است، پس بر مسلمان واجب است که هشدار از این منكرات وآن را منع نماید، واز عذاب وعقاب خدا خود را نگهدارد وپاداش او را طلب کند وبرای اینکه امر او وفرمان پيامبرش (صلى الله عليه وسلم) را اطاعت کرده باشد. واز بزرگترین منكراتی که باید ترک شود وهشدار از آنها، ترک نماز وسهل انگاری نسبت به آن وادا نکردن آن در جماعت است، خداوند متعال فرموده است: ﮝﮩﰌﱐﰠﰱﰮﮡﭓﭘ ﰴﮤﭯﮞﯣ ﭓﭔﭩﰒﯳﭭﮞﮡﮥﰋﭾﰠ ﮢﮥﭓﭔﭩﰒﯳﭭﮞﮡﭤﮟﰞ ﭓﭔﭩﱉﮡﰳﯪﱄﰭﮣﯢﭤ تقيد كنيد بر همه نمازها و بر نماز ميانه خداوند سبحانه فرمود: ﮢﮥﭖﮢﭕﰠﯛﭺﰰﮡﭓﭘ ﭓﭔﭩﰒﯳﭭﮞﮡﭤﮟﮞ ﮢﮥﰵﮥﭓﭯﰹﮡﭓﭘ ﭓﭔﭩﯤﯹﭞﮨﮡﭤﮟﮞ ﮢﮥﭓﭔﯢﱇﭞﮨﰹﰴﮡﭓﭘ ﭲﮤﰽﮩ ﭓﭔﭩﯞﯸﰋﭞﰠﰹﰠﱍﱌﮤ ﰙﰝﰞﰘ و بر پا داريد نماز را و بدهيد زكوة را و نماز گذاريد با نماز گذارندگان وحدیث صحیح از پیامبر (صلی الله علیه وسلم) است که فرمودند: فرق در میان مرد ودرمیان کفر وشرک ترک نماز است وآنحضرت (علیه السلام) فرمودند: عهد وپیمانی که میان ما وآنها است همانا نماز است و هرکه آن را ترک کرد کافر شده است . ودر صحیح بخاری ومسلم از ابن عمر گفت: بيامبر خدا (صلی الله علیه وسلم) فرمود: اسلام برپنج چیز بنایافته: گواهی دادن اینکه معبود برحقی جز خداوند نیست واینکه محمد فرستادۀ خدا است وبرپادشتن نماز ودادن زکات وروزۀ رمضان وحج خانۀ کعبه واز مهمترین واجبات نماز ونمودن شعائر اسلام: ادا کردن نماز در مساجد در جماعت ها است چنانکه پيامبر (صلى الله عليه وسلم) واصحابش آن را میکردند، وحدیث صحیح است، از پیامبر (صلی الله علیه وسلم) که فرمودند: هرآیینه قصد کردم که به نماز امرکنم اقامه شود سپس مردی را امر کنم به مردم نماز بخواند پس ازآن من باتعدادی ازمردان که بسته های ازهیزم را با خود بگیرند بسوی قومی بروم که به نمازحاضر نشده اند وخانه های ایشان برسرآنها آتش بزنم وآنحضرت (علیه السلام) فرمودند: کسیکه آذان را میشنود و به نماز نمیآید نماز او کامل نیست مگر آنکه عذری داشته باشد. و ابن مسعود (رضی الله عنه) گفت: هر کس دوست دارد فردای قیامت مسلمان با خداوند ملاقات کند پس پس برادای این نمازها محافظت کند که برای آنها اذان گفته میشود، وخداوند برای پیامبر خود (صلى الله عليه وسلم) سنتهای موکد را تشریع فرموده است، وآنها از سنتهای مؤکد هستند، واگر شما در خانه هایتان نمز خواندید مانند که این متخلف در خانۀ خود میخواند هر آیینه سنت پيامبر خود را ترک کرده اید، واگر سنت پيامبر خود را ترک کردید گمراه میشوید، وهیچ مردی نیست که وضوی خود را کامل نموده سپس به یکی از این مساجد می رود مگر آنکه خداوند در هر گامیکه بسوی مسجد بر میدارد یک نیکی برایش می نویسد ویک درجه او را بلند می کند ویک گناه را از او ساقط می نماید، وهر آیینه ما می دیده ایم که يكى از از نماز جماعت تخلف نمی کرد مگر منافق که نفاقش آشکار بود یا بيمار ومرد میامد ومیان صف گشادگی می آورد تا در صف ایستاده شود. مسلم آنرا روایت کرده است.

(شماره بخش 6; صفحه 71)

  وهر آیینه خداوند سبحانه وتعالی در كتاب عظيم خود خبر داده که کاهلی وتنبلی در نمازها از صفات اهل نفاق است، وفرموده است: ﭙﰟﮒﯹ ﭓﭔﭩﱉﭺﰰﮊﮥﰌﱐﰠﭙﰚﱍﱌﮤ ﯗﰵﯔﮣﰌﯚﰠﰴﰴﮡﮒﮤ ﭓﭔﭑﯺ ﮢﮥﮔﰹﮡﮥ ﮪﮩﰌﯚﰠﰴﰴﮗﰰﭾﱇ ﮢﮥﭙﰟﯝﮣﭓ ﭕﮣﭔﭲﰴﮡﱏﭓﭘ ﭙﰟﭬﮞﯣ ﭓﭔﭩﰒﯳﭭﮞﮡﭤﮟﰞ ﭕﮣﭔﭲﰴﮡﭓﭘ ﭞﰵﯲﮬﭔﭬﮞﯣﭤ ﯔﰴﯞﮤﭓﭑﰵﰳﮢﮒﮤ ﭓﭔﭩﮊﯹﭔﯹﮭ ﮢﮥﮧﯰ ﯔﮤﯜﱆﭞﰵﯞﰴﮢﮓﯫ ﭓﭔﭑﯺ ﭙﰟﮧﯯ ﭕﮣﭭﰟﯛﮨﮇ ﰙﰜﰞﰛﰘ هر آئينه منافقان فريب ميدهند خداوند را و خدا نيز جزای فريب دهنده را میدهد و چون منافقان بسوئي نماز برخيزند كاهلي كنان (برخيزند) مينمايند بمردمان و ياد نميكنند خدا را مگر اندكي وخداوند متعال در شأن منافقين فرمود: ﮢﮥﭲﮤﭔ ﭲﮤﮊﮥﰹﮩﮗﰰﭿﱄ ﭖﮢﮒ ﭯﰹﭙﱉﭦﮤﭰﯰ ﭲﰠﮍﱈﮛﰶﭾﱇ ﮂﮤﱐﮨﭙﮣﰌﭷﰸﮗﰰﭿﱄ ﭙﰟﮧﭸ ﭖﮢﮂﰀﮗﰰﭿﱄ ﭢﯰﱐﮨﯞﰴﮢﭓﭘ ﭟﰟﭔﭔﭑﯼ ﮢﮥﭟﰟﯞﮤﯪﰰﮡﭑﰟﭖﰠﰏ ﮢﮥﮧﯰ ﯔﮤﭗﱊﭯﰹﮡﮒﮤ ﭓﭔﭩﰒﯳﭭﮞﮡﭤﮟﮞ ﭙﰟﮧﯯ ﮢﮥﮔﰹﭾﱇ ﭢﰱﯲﮬﭔﭬﮞﯣﭤ ﮢﮥﮧﯰ ﯔﰴﮊﱐﰠﭙﰱﮡﮒﮤ ﭙﰟﮧﯯ ﮢﮥﮔﰹﭾﱇ ﭞﮨﰌﯞﰝﮔﰹﮡﮒﮤ ﰙﰞﰟﰘ و باز نداشت ايشانرا از انكه قبول كرده شود از ايشان خرج ايشان الا آنكه ايشان كافر شدند بخدا و رسول او و نميآيند به نماز مگر كاهلي كنان و خرج نميكنند مگر ناخواهان در صحیح بخاری ومسلم از پیامبر (صلی الله علیه وسلم) آنحضرت فرمودند: سنگین ترین نماز بر منافقین نمازخفتن ونماز بامداد است واگرمیدانستند که درآنها چه ثواب بزرگی نهفته است درآنها حاضر میشوند اگرچه که باسیرین های خود هم بیایند پس ای مسلمانان بر ما وشما واجب است بر نمازهای پنچگانه در مساجد محافظت نماییم. ویک دیگر را بر آن توصیه كنيد، وکسی را که از آن تخلف میکند منع وبا او ترک رابطه واز همنشینی با او خود داری کنیم تا آنکه توبه کند، این در اقتداء به پيامبر (صلى الله عليه وسلم) واصحاب او وبرای دوری نمودن از مشابهت منافقان که خداوند که به پست ترین جایگاه در دوزخ آنها را وعده داده است. از خداوند عافیت وسلامت وتوفیق عملی را ميخواهيم که مورد خشنودی او است. واینکه قلب ها وكارهاى ما را اصلاح كند، وترس وتقوا ومراقبت خود را برای ما منت وارزانی فرماید، ودين خود را نصرت دهد ودشمنانش را خوار وزبون گرداند. واینکه زمامداران امور ما وسائر امرای مسلمانان را به آنچه مورد رضای اوست توفیق دهد، وراز داران ومشاوران ایشان را اصلاح فرماید، وهمه را از فتنه های گمراه کننده نگهدارد، آمین. ودرود سلام بر محمد، وبر آل ويارانش باد.